Lovhenvisninger: merverdiavgiftslova § 18-1 (1) bokstav b, meirverdiavgiftlova § 21-3

 

Faktum i saka

 

Skatt x har i utgreiinga for saka til sekretariatet for Skatteklagenemnda etter skatteforvaltningsloven § 13-6 (4) attgjeve faktum i saka. Sekretariatet meiner at dette er tilstrekkeleg attgjeving av faktum i saka og siterer frå utgreiinga:

"På bakgrunn av oppgåvekontroll av omsetningsoppgåvene for 2. og 3. termin 2015 og tilleggsoppgåver til omsetningsoppgåvene for nemnde terminar gjorde skattekontoret den 2. mai 2016 vedtak om etterrekning av inngåande meirverdiavgift med kr 274 561, samt ileggjing av tilleggsavgift med 20 prosent på kr 272 000 av etterrekninga, kr 54 400.

Verksemda A AS, org.nr. [...], er registrert i Merverdiavgiftsregisteret med næringskode 45.112 – "detaljhandel med biler og lette motorvogner, unntatt motorsykler og 68.209 - utleie av egen eller leid fast eiendom ellers". Selskapet sitt føremål er oppgitt å vere "import og handel med motorkjøretøyer, eiendomsforvaltning og annet konsulentarbeid i denne forbindelse, samt delta i andre selskap med samme formål". Det vart opna konkurs i selskapet dd. oktober 2016.

Omsetningsoppgåva for 2. termin 2015 blei motteken på skattekontoret den 10. juni 2015. Oppgåva viste kr 10 299 i samla avgift å betale. Omsetningsoppgåva for 3. termin blei motteken på skattekontoret den 3. september 2015. Oppgåva viste kr 7 269 i samla avgift til gode. Tilleggsoppgåver til omsetningsoppgåvene for 2. og 3. termin 2015 blei mottekne på skattekontoret den 29. oktober 2015. Tilleggsoppgåva for 2. termin 2015 viste kr 136 000 i avgift til gode og tilleggsoppgåva for 3. termin 2015 viste kr 136 000 i avgift til gode.

Under kontrollen er det funne at skattepliktige har frådragsført inngåande meirverdiavgift på faktura av 20. april 2015 og av 13. mai 2015 frå B AS, org.nr. [...]. Inngåande avgift er på kvar av fakturaene kr 136 000. Skattekontoret fann det ikkje dokumentert at kjøpa som fakturaene gjeld var til bruk i skattepliktige si registrerte verksemd.

B AS er dotterselskap til verksemda. Det blei opna konkurs i B AS den dd. november 2015.

Det er vidare funne at verksemda har frådragsført inngåande meirverdiavgift på kr 2 561 på faktura av 8. juni 2015 frå C AS. Fakturaen er stila til både A AS og B AS.

I brev av 8. januar 2016 varsla skattekontoret om etterrekning av inngåande meirverdiavgift med kr 274 561 (136 000 + 136 000 + 2 561) og ileggjing av tilleggsavgift med 20 prosent av etterrekninga som gjaldt dei to førstnemnde inngåande fakturaane.

Merknader til varselet blei motteke 11. februar 2016, med tilleggsopplysningar i brev mottekne 8. april og 13. april. Skattekontoret gjorde den 2. mai 2016 vedtak i tråd med varselet.

Verksemda bad i brev av 14. mai 2016 om utvida grunngjeving av vedtaket.

Skattekontoret svara på denne førespurnaden i brev av 7. juni 2016.

Vedtaket blei påklaga i brev av 26. juni 2016 frå advokat D."

For ordens skuld opplyser sekretariatet at fakturaene frå B AS av 20. april 2015 og 13. mai 2015 er vedlegg 4 til denne innstillinga. Fakturaen fra C AS er i vedlegg 7.

Sekretariatet har sendt innstillinga til skattepliktige for merknader. Sekretariatet har ikke fått merknader frå skattepliktige.

Skattepliktige sine merknader

Skattekontoret har i utgreiinga gjengjeve den skattepliktige sine merknader. Sekretariatet meiner at dette er ein tilstrekkeleg attgjeving av merknadene. Sekretariatet siterer frå redegjørelsen:

"Skattepliktige viser til at verksemda er registrert i Meirverdiavgiftsregisteret med føremålet import og handel med motorkøyretøy og utleige av eigen eller leigd fast eigedom. Vidare vert det vist til at skattepliktige eig gnr. [...] bnr. [...] i E kommune. Dei to fakturaene frå B AS, bilag 142 og 143, gjeld byggeprosjekt på denne tomta. Skattepliktige er byggherre for 4-mannsbustadene som B AS fekk i oppdrag å oppføre på eigedomen. Sidan bygningane skal leigast ut og er til bruk i skattepliktige si verksemd, har skattepliktige rett på frådrag for inngåande avgift, vert det hevda i klaga.

Skattepliktige stiller spørsmål ved om skattepliktige som aksjonær er ansvarleg for å betale utgåande avgift knytt til B AS si verksemd. Skattepliktige ynskjer og opplysningar om utgåande avgift knytt til bilag 142 er betalt av B AS. Vidare ber skattepliktige opplyst storleiken på den skjønnsmessige fastsetjinga av meirverdiavgift for 3. termin 2015 og på kva tidspunkt skattekontoret gjorde dette vedtaket.

Når det gjeld tilleggsavgift ber skattepliktige om at det vert gjort greie for korleis det subjektive vilkåret for tilleggsavgift er oppfylt og kva skattekontoret legg i kravet "klar sannsynlighetsovervekt". Skattepliktige ber og om svar på kva det har å seie for denne vurderinga at advokaten ikkje svara på e-posten frå skattekontoret av 14. april 2016.

Skattepliktige ber om at det vert gjort greie for om vilkåret om at den straffbare handlinga har eller kunne ha påført staten eit tap er oppfylt.

Det er hevda at skattepliktige har vore i aktsam god tru, og det er vist til at det på faktureringstidspunkta ikkje var fastslått at B AS ikkje kom til å betale meirverdiavgifta. Det er peika på at skattepliktige truleg hadde avgift til gode for 2. termin 2015 og at meirverdiavgifta vart fastsett skjønnsmessig for 3. termin, utan at skattepliktige kjenner resultatet av den skjønnsmessige fastsetjinga.

Skattepliktige meiner at det heller ikkje er grunnlag for å ileggje tilleggsavgift på etterrekninga som gjeld fakturaen frå C AS.

Skattepliktige meiner at skattekontoret har brote mållova, ved ikkje å svare på fullmektigen sitt brev på same målføre som han har nytta i sine brev til skattekontoret."

Skattekontoret sine merknader

Skattekontoret har i utgreiinga vurdert klagen slik:

"Vedtaket er påklaga innanfor klagefristen. Etter forvaltningslova § 29 vert klaga difor teken opp til behandling.

Skattepliktige har påklaga skattekontoret sitt vedtak om etterrekning av meirverdiavgift med kr 274 561 og ilagt tilleggsavgift med 20 prosent, kr 54 400.

Avgiftsstyresmaktene kan fastsetje beløpet for inngåande meirverdiavgift ved skjøn, herunder rette feil i avgiftsoppgjeret, mellom anna når motteken omsetningsoppgåve ikkje er rett eller den er ufullstendig eller bygd på rekneskap som ikkje er ført i samsvar med gjeldande rekneskapslovgiving, jf. meirverdiavgiftslova § 18-1 første ledd bokstav b.

Etter meirverdiavgiftslova § 8-1 har eit registrert avgiftssubjekt rett til frådrag for inngåande meirverdiavgift på kjøp av varer og tenester som er til bruk i den registrert verksemda. Inngåande meirverdiavgift må dokumenterast med bilag for at det skal vere frådragsrett, jf. meirverdiavgiftslova § 15-10 første ledd.

Fakturaer frå B AS

Skattekontoret sitt vedtak om å etterrekne inngåande avgift tilknytta dei to fakturaene frå B AS, kvar med kr 136 000 i inngåande meirverdiavgift, er grunngjeve med at frådragsretten ikkje er tilstrekkeleg dokumentert eller sannsynleggjort. Det er i vedtaket peika på at fakturaene frå B AS ikkje oppfyller krava til innhald i kjøpsdokument, jf. bokføringslova § 10 og bokføringsforskrifta kapittel 5-1 flg. Teksten på begge fakturaene er "Delnota prosjekt [sted] 4 mannsbolig klar for rør og electro 10 %". Arten og omfanget av ytinga som fakturaene gjeld er ikkje oppgjeve og det er ikkje sagt noko om leveringsstad og tidspunkt for levering av varene og/eller tenestene. Det er ikkje framlagt avtalar eller kontraktar mellom verksemda og B AS eller eventuell tredjepart. Verksemda har heller ikkje på spørsmål frå skattekontoret under kontrollen opplyst kva arbeid som er utført eller kor arbeidet er utført, og på den måten sannsynleggjort eller dokumentert at kjøpa var til bruk i den registrerte verksemda. Vidare vart det i vedtaket peika på at B AS ikkje har betalt korresponderande utgåande avgift på kr 136 000 tilknytta fakturaen av 13. mai 2015.

I klaga er det opplyst at dei to fakturaene gjeld arbeid som B AS utførte etter oppdrag frå skattepliktige. Det er vedlagt eit pristilbod frå B AS til skattepliktige datert 8. desember 2013. Tilbodet gjeld oppføring av to 4-mannsbustader, med åtte nøkkelferdige leilegheiter med tilhøyrande garasjar, på gnr. [...] bnr. [...] på [sted] i E kommune. Samla pris per bueining er opplyst å vere 1,7 mill. inkl. meirverdiavgift med 25 prosent. Det er ikkje framlagt kontrakt mellom partane. Det framgår av opplysningar i Eigedomsregisteret at det er gitt løyve til å byggje to 4-mannsbustader på nemnde tomt. Det framgår av bilete henta frå E kommune sine heimesider, at det er igangsett arbeid med bustadene. Etter det skattekontoret kjenner til er ikkje bustadene ferdigstilte. Vidare er det i klaga opplyst at skattytar skal leige ut dei to 4-mannsbustadene, og skattytar meiner at utleiga fell inn under den avgiftspliktige verksemda som skattytar driv . Det blir vist til kva som er skattepliktige sitt føremål, mellom anna utleige av eigen eller leigd fast eigedom.

Hovudregelen er at utleige av fast eigedom er unnateke frå meirverdiavgiftslova, jf. § 3-11 første ledd. I andre ledd bokstavane a – l er det lista opp omsetning som likevel er omfatta av lova. Det fylgjer av § 3-11 andre ledd bokstav k at utleige av fast eigedom og omsetning av rettar til fast eigedom som er omfatta av ei frivilleg registrering etter § 2-3 første, andre, tredje, fjerde og sjette ledd er omfatta av lova. Skattepliktige er frivilleg registrert i Meirverdiavgiftsregisteret etter meirverdiavgiftslova § 2-3 første ledd, som har fylgjande ordlyd:

"Næringsdrivende og offentlig virksomhet som leier ut bygg eller anlegg, kan frivillig registreres i Merverdiavgiftsregisteret dersom bygget eller anlegget brukes                                                                              

a) I virksomhet som er registrert etter denne loven                                                                                                  

b) Av offentlig virksomhet der øverste myndighet er kommunestyre, fylkesting eller annet styre eller råd etter kommuneloven eller kommunal særlovgivning,                                                                                                        

c) Av interkommunale og interfylkeskommunale sammenslutninger organisert etter kommuneloven eller kommunal særlovgivning."

Det framgår av meirverdiavgiftsforskrifta § 2-3-1 at den frivillege registreringa omfattar dei utleigde areala kor brukaren ville hatt rett til frådrag for inngåande meirverdiavgift eller til kompensasjon for meirverdiavgift dersom brukaren hadde eigd bygget eller anlegget.

Utleige av bygg til bustadføremål er såleis ikkje omfatta av denne føresegna, og det at skattepliktige er frivilleg registrert etter meirverdiavgiftslova § 2-3 første ledd har ikkje noko å seie for frådragsretten for inngåande avgift tilknytta dei aktuelle fakturaene. 4- mannsbustadane skal ikkje brukast i verksemd som er registrert etter meirverdiavgiftslova, men skal nyttast som bustader.

Denne typen utleige fell heller ikkje inn under nokre av dei andre punkta i § 3-11 andre ledd.

I og med at utleige av dei to 4-mannsbustadene vil vere unnateke frå lova, er det ikkje frådragsrett for inngåande meirverdiavgift etter § 8-1, då det ikkje er snakk om kjøp av varer og/eller tenester til bruk i den registrerte verksemda.

Skattekontoret legg til grunn at det heller ikkje kan vere snakk om oppføring av bygg eller anlegg for eiga rekning (eigen regi), jf. meirverdiavgiftslova § 3-26.

Skattekontoret vil presisere at skattepliktige uansett ikkje kan legitimere frådraget på ein måte som tilfredsstiller krava til salsdokumentasjon i meirverdiavgiftslova § 15-10, jf. Forskrift 1. desember 2004 nr. 1558 om bokføring kapittel 5. Dei to bilaga er mangelfulle og oppfyller ikkje krava til innhald i kjøpsdokument, jf. bokføringslova § 10 og bokføringsforskrifta kapittel 5-1 flg. Teksten på begge fakturaene er "Delnota prosjekt [sted] 4 mannsbolig klar for rør og electro 10 %". Arten og omfanget av ytinga som fakturaene gjeld er ikkje oppgjeve og det er ikkje sagt noko om leveringsstad og tidspunkt for levering av varene og/eller tenestene.

Inngåande meirverdiavgift kan etter dette etterreknast, med heimel i meirverdiavgiftslova § 18-1 første ledd bokstav b. Skattekontoret finn ikkje grunnlag for å ta klaga til fylgje.

Som det vert gjort greie for i skattekontoret sitt brev av 7. juni 2016 kan skattepliktige få opplysningar om dotterselskapet, B AS. B AS leverte ikkje omsetningsoppgåve for 3. termin 2015. Skattekontoret gjorde den 17. november 2015 vedtak om skjønnsmessig fastsetjing av meirverdiavgifta. Utgåande avgift vart fastsett til kr 312 500 og inngåande avgift med rett til frådrag vart fastsett til kr 292 500. Samla avgift å betale vart kr 20 000. Tilleggsavgift vart ilagt med 10 prosent, kr 2 000. Kravet vart ikkje betalt. Som tidlegare nemnt, vart det opna konkurs i B AS den dd. november 2015, etter at selskapet sjølv hadde meldt oppbod. Konkursbuet vart innstilt den dd. april 2016. I klaga er det og stilt spørsmål rundt 2. termin 2015. Skattekontoret kan opplyse at B AS leverte tilgodeoppgåve for 2. termin 2015, som vart motrekna i skuldig skatt. Skattepliktige, i eigenskap av aksjonær i B AS, vil ikkje vere ansvarleg for å betale utgåande meirverdiavgift knytta til B AS.

Som det er gjort nærare greie for i drøftinga ovanfor er det uansett ikkje frådragsrett for inngåande meirverdiavgift på kr 272 000, både på grunn av at eigedomane skal nyttast som bustader og at skattepliktige ikkje kan legitimere frådraget på ein måte som tilfredsstiller krava til salsdokumentasjon i meirverdiavgiftslova § 15-10, jf. bokføringsforskrifta. Skattekontoret finn såleis ikkje grunn til å gå inn på ei nærare drøfting av kva det har å seie at B AS ikkje har betalt utgåande meirverdiavgift for 3. termin 2015.

Faktura frå C AS 

Fakturaen frå C AS av 8. juni 2015 med kr 2 561 i inngåande avgift er stila til både skattepliktige og til B AS. Det framgår av meirverdiavgiftslova § 15-10 første ledd at vilkår for frådragsrett er at inngåande meirverdiavgift er dokumentert ved bilag. Det følgjer av bokføringsforskrifta § 5-5 første ledd at dokumentasjonen av kjøp skal vere det salsdokumentet seljaren har utferda og at det skal innehalde dei opplysningane som framgår av § 5-1. Det følgjer vidare av forskrifta § 5-5 femte ledd at kjøpar må krevje ny salsdokumentasjon dersom motteken salsdokumentasjon ikkje er rett eller på annan måte ikkje tilfredsstiller krava i § 5-1. I forskrifta § 5-1-2 er det bestemt at "angivelse av kjøper" mellom anna skal innehalde kjøpar sitt namn. I klaga er det vist til at A AS er oppført som "ansvarlig" på fakturaen. Skattekontoret gjer merksam på at kravet til at opplysningane i eit kjøpsdokument om partane er korrekte partane vert handheva strengt. Det at fakturaen er stila til begge verksemdene, medfører ein fare for dobbel frådragsføring. Det at skattepliktige er oppført som ansvarleg endrar ikkje på det. Type tenester som seljar har levert er av ein slik karakter at dei heller ikkje kan skiljast mellom verksemdene. Skattekontoret finn det ikkje tilstrekkeleg dokumentert at skattepliktige har frådragsrett for inngåande avgift med kr 2 561.

Inngåande meirverdiavgift kan etter dette etterreknast, med heimel i meirverdiavgiftslova § 18-1 første ledd bokstav b. Skattekontoret finn ikkje grunnlag for å ta klaga til fylgje.

Tilleggsavgift                                                                                                                                          

Skattepliktige har påklaga skattekontoret sitt vedtak om tilleggsavgift på 20 prosent, kr 54 400, knytta til etterrekninga som gjeld dei to fakturaene frå B AS. Skattepliktige meiner vidare at det ikkje er grunnlag for å ileggje tilleggsavgift på etterrekninga som gjeld fakturaen frå C AS. Skattekontoret gjer skattepliktige merksam på at det ikkje vart ilagt tilleggsavgift for sistnemnde forhold.

Det fylgjer av meirverdiavgiftslova § 21-3 at den som forsettleg eller aktlaust bryt denne lova eller forskrifter gitt i medhald av lova, og ved det har eller kunne ha påført staten tap, kan ileggjast inntil 100 prosent avgift i tillegg til meirverdiavgift fastsett etter §§ 18-1 og 18-3 fyrste og andre ledd. Tilleggsavgift kan ileggjast inntil ti år etter utløpet av den aktuelle terminen. For så vidt gjeld ansvar etter denne paragrafen svarar eit avgiftssubjekt også for medhjelparar, ektefelle og barn sine handlingar.

Spørsmålet om å ileggja tilleggsavgift og storleiken på denne skal vurderast på grunnlag av den einskilde forsøminga.

For at det skal kunne ileggjast tilleggsavgift må det vere klar sannsynsovervekt for at vilkåra er oppfylte. Dette inneber eit strengare krav til prov enn alminneleg sannsynsovervekt, men ikkje eit så sterkt krav som i strafferetten.

Både dei objektive og subjektive vilkåra i meirverdiavgiftslova § 21-3 må vere oppfylte for at tilleggsavgift kan bli ilagt. Dei objektive vilkåra er knytta til kva skattepliktige har gjort eller ikkje gjort, i tillegg til at brotet på reglane har eller kunne ha påført staten tap. Det subjektive vilkåret, om brotet på reglane er forsettleg eller aktlaus, er knytta til kvifor brotet har funne stad. Kravet til prov knyttar seg såleis til om reglane i meirverdiavgiftslova med tilhøyrande forskrifter er brotne, om brotet kunne ha påført staten tap, og om skattepliktige har handla på ein måte som rettsleg sett må sjåast på som aktlaus, eventuelt grovt aktlaus eller forsettleg. Kravet til prov gjeld og storleiken på det som er unndrege i avgift og som tilleggsavgifta er basert på.

Skattekontoret viser elles til Skattedirektoratet sin retningsliner for ileggjing av tilleggsavgift av 10. januar 2012, sist revidert 21. oktober 2014.

Objektive vilkår

Det første vilkåret for bruk av tilleggsavgift er at det reint faktisk ligg føre eit brot på reglane i meirverdiavgiftslova eller tilhøyrande forskrifter.

Klagar har feilaktig frådragsført inngåande meirverdiavgift som, etter det som er opplyst i klaga, er knytta til oppføring av bygg som skal nyttast som bustader. Skattekontoret har tilbakeført inngåande meirverdiavgift med kr 272 000 med heimel i meirverdiavgiftslova § 18-1 første ledd bokstav b.

Det er eit krav om at brotet på reglane i meirverdiavgiftslova "har eller kunne ha påført staten tap" for at det skal kunne ileggjast tilleggsavgift. Det at det er frådragsført inngåande meirverdiavgift på kostnader som det ikkje er frådragsrett for, viser i seg sjølv at brotet på reglane i meirverdiavgiftslova kunne ha påført staten tap.

Skattekontoret finn det klart sannsynleg at dei objektive vilkåra for å ileggje tilleggsavgift er oppfylte.

Subjektive vilkår

Skattepliktige må ha utvist skuld i form av forsett eller aktløyse for at det skal kunne ileggjast tilleggsavgift. Det er tilstrekkeleg at det føreligg simpel aktløyse. Det er ikkje oppstilt eit vilkår at føremålet var å unndra avgift jf. m.a dom i Borgarting lagmannsrett av 31. mars 2008. Vilkåret om aktløyse er oppfylt når skattepliktige burde forstått at handlinga kunne medføre brot på reglar i lov eller forskrift. Skuldkravet refererer seg berre til brotet på reglanei lov eller forskrift, og ikkje til følgen ("har eller kunne ha påført staten tap").

Krava til skattepliktige er i praksis strenge, og det skal ikkje mykje til før forholdet blir rekna som aktlaust. Bakgrunnen for ei slik streng norm er at meirverdiavgiftsreglane og praktiseringa av desse byggjer på eit sjølvdeklareringssystem. Plikta til å levere korrekte omsetningsoppgåver er heilt sentral for næringsdrivande som driv avgiftspliktig verksemd, og det er ei grunnleggjande plikt for dei næringsdrivande å setje seg inn i reglane som gjeld utrekning av meirverdiavgift for si eiga verksemd.

I dette tilfellet er skuldvilkåret oppfylt då skattepliktige burde ha forstått at handlinga med å frådragsføre inngåande meirverdiavgift knytta til bustadeigedomar ville medføre brot på reglar i lov eller forskrift.

Det vert i klaga stilt spørsmål ved om det har noko å seie for vurderinga av om det subjektive vilkåret er oppfylt at skattytar sin advokat ikkje svara på e-post frå saksbehandlar av 14. april 2016. I denne e-posten etterspurde saksbehandlar mellom anna kopi av kontraktar mellom verksemda og leverandør og mellom verksemda og oppdragsgivar, og ytterlegare dokumentasjon knytta til det arbeidet som det er referert til i dei to fakturaene. Skattekontoret vil vise til at sjølv om advokaten på eit tidlegare tidspunkt enn i klagen hadde opplyst at dei to fakturaene var knytta til oppføring av bustadbygg, ville ikkje dette hatt noko å seie for skattekontoret si vurdering av om skattepliktige burde ha forstått at handlinga med å frådragsføre inngåande meirverdiavgift knytta til bustadeigedomar ville medføre brot på reglar i lov eller forskrift.

Skattekontoret finn det klart sannsynleg at det subjektive vilkåret for å ileggje tilleggsavgift er oppfylt.

Meirverdiavgiftslova er ein "kan"-regel. Det betyr at sjølv om vilkåra for å ileggje tilleggsavgift er oppfylte, må det vurderast om det aktuelle brotet er så vidt klanderverdig at ein reaksjon i form av tilleggsavgift er på sin plass, jf. ovannemnde retningsliner punkt 3.1 flg. Det er i denne saka snakk om beløpsmessig ikkje ubetydelege feil, og skattekontoret finn at regelbrotet er så vidt klanderverdig at tilleggsavgift er på sin plass.

I val av sats for tilleggsavgift viser skattekontoret til ovannemnde retningsliner punkt 4.1, der det framgår at normalsats for aktlause brot på reglane i meirverdiavgiftslova er 20 prosent.

Skattekontoret finn ikkje grunnlag for å ta klaga til fylgje."

Sekretariatet si vurdering

Formelle forhold

Skatteklagenemnda er klageinstans ved klage over vedtak om fastsetting av merverdiavgift, jf. skatteforvaltningsloven § 13-3 (2). Når vert teken under behandling kan Skatteklagenemnda prøve alle sider av saka, jf. skatteforvaltningsloven § 13-7 (2).

Sekretariatet gjer merksam på at dei aktuelle reglane om sakshansaming i meirverdiavgiftslova/ forvaltningslova er oppheva og erstatta av ny skatteforvaltningslov frå 1. januar 2017, utan at det i denne saken inneber noko realitetsforskjell.

Klagen er sendt innan klagefristen.

Sekretariatet innstiller på at klagen ikkje blir tatt til følgje. Sekretariatet sluttar seg i hovudsak til skattekontoret si grunngjeving i utgreiinga ovanfor. Sekretariatet legger avgjerande vekt på følgjande:

Etterrekning

Sekretariatet viser til at heimelen til skattekontoret for etterrekning er meirverdiavgiftslova § 18-1 (1) bokstav b. Denne regelen vart oppheva frå og med 1. januar 2017 og regelen er vidareført i skatteforvaltningsloven § 12-1 . Dette får ikkje betydning for denne saka.

Fakturaene frå B AS

Sekretariatet er samd med skattekontoret i at verksemda ikkje har frådragsrett for desse kostnadene, jf. utgreiinga ovanfor.

Sekretariatet viser til at skattepliktige er frivillig registrert etter meirverdiavgiftslova § 2-3 (1). Dei aktuelle kostnadene gjeld arbeid på oppføring av 4-mannsbustader mv. Ein frivillig registering etter meirverdiavgiftslova § 2-3 (1) vil berre omfatte areal som er utleid til bruker som selv ville hatt fradragsrett, jf. Ordlyden "dersom bygget eller anlegget" brukes i "virksomhet som er registrert etter denne loven". Dette fremgår også av Meirverdiavgiftshandboka 11. utg. 2015 s. 108 flg:

"Den frivillige registreringen vil bare omfatte areal som til enhver tid er utleid til bruker som selv ville hatt fradragsrett, noe som innebærer at det er tilstrekkelig at det foreligger bindende leiekontrakt mellom partene. Dette er blant annet lagt til grunn i en BFU 18/07 av 20. april 2007 samt i en rettskraftig dom i Borgarting lagmannsrett av 31. mars 2008 vedrørende IT Fornebu Eiendom AS."

På samme måte som skattekontoret legg sekretariatet til grunn at det ikkje kan vere snakk om oppføring av bygg eller anlegg for eiga rekning, jf. meierverdiavgiftslova § 3-26.

I tillegg er sekretariatet enig med skattekontoret i at fakturaene ikkje er i samsvar med regelverket beskrevet ovenfor, blant annet meirverdiavgiftslova § 15-10. Sekretariatet viser til skattekontorets utgreiing.

Fakturaen frå C AS

Sekretariatet er samd med skattekontoret i at dette bilaget ikkje er i samsvar med regelverket, jf. blant anna meirverdiavgiftslova § 15-10, jf. bokføringsforskriften § 5-1-2. Fakturaen er stila til både skattepliktige og til B AS. Sekretariatet peikar på at dette inneber ein fare for dobbel fradragsføring. Den type tjenester som fakturaen gjeld er også av ein karakter at dei heller ikkje kan skiljast mellom dei to verksemdane.  

Tilleggsavgift

Skattekontoret har i denne saka ilagt tilleggsavgift med heimel i den no oppheva regelen i merverdiavgiftslova § 21-3 første ledd. Nye regler om tilleggsskatt er gjeve i skatteforvaltningsloven §14-3 - § 14-6 .

Den 21. juni 2017 vart det gjort ei endring av overgangsregelen i skatteforvaltningsloven § 16-2 (2). Bestemmelsen har no følgjande ordlyd:

"§§ 14-3 til 14-7 får virkning for saker der opplysningssvikten er begått etter tidspunktet for lovens ikrafttredelse. Det samme gjelder for saker der vedtak treffes etter lovens ikrafttredelse, men opplysningssvikten er begått før tidspunktet for lovens ikrafttredelse, for så vidt samlet tilleggsskatt eller overtredelsesgebyr hadde blitt høyere etter de tidligere reglene."

Dette inneber at det som utgangspunkt er merverdiavgiftslovens reglar om tilleggsavgift som kjem til bruk i denne saka, sidan opplysningssvikten er gjort før 1. januar 2017. Dette gjeld likevel berre dersom skatteforvaltningslovens reglar om tilleggsskatt ikkje inneber eit gunstigare resultat. I så fall er det reglene i skatteforvaltningsloven som skal nyttast. Sekretariatet informerte skattepliktige om dette i brev av 30. juni 2017. Sekratariatet har ikkje motteke merknader frå skattepliktige.

Sekretariatet har gjort ei vurdering og kome til at skatteforvaltningslovens regler ikkje vil føra til eit gunstigare resultat i denne saka. Det finst ikkje unnskyldelige tilhøve som vil medføra bortfall av tilleggsavgifta, og dei øvrige vilkåra vert sett på som oppfylt etter begge regelsett. Det er difor reglene i merverdiavgiftsloven som kjem til anvendelse.

Sekretariatet meiner at det er klart sannsynleg at både dei objektive og det subjektive vilkåret for å ileggje tilleggsavgift er oppfylt.

Når det gjeld det objektive vilkåret om brot på reglane i meirverdiavgiftlova/tilhøyrande forskrifter, har verksemda frådragsført kostnader som ikke har vore til bruk i verksemda og kor det ikkje er legitimasjon i samsvar med regelverket. Dette er brot på meirverdiavgiftslova § 8-1 og § 15-10 mv. Dersom oppgaven ikkje hadde vore tatt ut til kontroll kunne handlingen kunne påført staten tap, jf. det andre objektive vilkåret "har eller kunne ha påført staten tap."

Når det gjeld det subjektive vilkåret, er det tilstrekkelig for å ileggje tilleggsavgift at skattepliktige har utvist aktløyse. Sekretariatet er enig med skattekontoret i at skattepliktige burde ha forstått at handlinga med å frådragsføre inngåande meirverdiavgift knytta til bustadeigedomar var i strid med merverdiavgiftslova. Sekretariatet meiner at tilleggsavgift skal ilegges. Det er ikkje snakk om ein ubetydeleg feil og regelbrotet gjeld sentrale reglar i meirverdiavgiftsregelverket. Normalsats for aktlause brot på reglane i merverdiavgiftslova mv. er 20 %.

Sekretariatet si innstilling til vedtak

 

Sekretariatet gjer etter dette fremlegg om at det blir gjort slikt

 

v e d t a k:

Klagen blir ikke tatt til følgje.

 

 

Saksprotokoll i Skatteklagenemnda Alminneleg avdeling 02

 

Medlemma Folkvord, Holst Ringen og Karlsen Sunde slutta seg til sekretariatet si innstilling.

Det blei 18. januar 2018 fatta slikt

v e d t a k :

Klagen blir ikkje tatt til følgje.